De lege plek

Op een gegeven dag kreeg ik medelijden met mijn eigen hoofd. Het was over de jaren heen verzadigd geraakt. Tot in de nok werd het door mij opgevuld met de herinneringen aan de dagen voor gisteren. Niet alleen herinneringen, maar ook gedachten, wensen, emoties en fratsen vormen sinds 1997 het behangpapier van mijn bovenkamer. Je zou toch denken dat na twintig winters en zomers mijn kop stilaan genoeg zou hebben van al dat napijnzen? Elk hoekje, elk plooitje in mijn hersenpan moet inmiddels beplakt zijn met de meest absurde en ongerijmde gedachten, god jij zou ze zo gek nog niet kunnen bedenken. De collage die mijn hoofd is geworden heeft inmiddels veel weg van een wolkenkrabber in de hoofdstad, die met zijn punt steeds in de wolken vertoeft. Ik wil het knip en plakwerk uit mijn hoofd graag van achter de wolken halen. Graag zou ik het een plek geven waar het gelezen, maar ook over het hoofd gezien kan worden. Een plaats waar mijn hersenspinsels verder kunnen leven en dromen zonder verdrongen te worden door nieuwe ervaringen. Wanneer de nieuwe gedachten op zijn en de oude achtergelaten worden tussen herinnering en verloren droom is het tijd voor een nieuwe open plek. Deze tabula rasa, dit onbeschreven blad is vanaf vandaag de harde schijf van mijn gedachten. Alles wat mij lief is krijgt hier zijn plaats. Poëzie, Filosofie, kunst, literatuur, muziek, et cetera mogen hier feest vieren op deze virtuele stip in onze wereld.

Het zal u na deze inleiding dan ook niet verbazen dat ik heel blij ben dat ik een plaats gevonden heb voor mijn opstapelende mijmeringen. Of ze nu gelezen worden of niet, ik hoop dat ze op het wereld wijde web de wereld iets dienstiger zijn dan opgesloten in mijn hoofd. Ik kan natuurlijk altijd hopen dat ze hier een verdwaalde lezer vinden, die troost of beroering vindt in mijn woorden…
Beste verdwaalde lezer, hier vindt u recensies, gedichten, opinies en andere parafernalia. Blijf gerust even plakken en lees of kijk en laat, als het u bevalt of misnoegt, ook zelf een mijmering achter.

Ps. ‘Een paar met het hoofd vol wolken’ of ‘Couple aux têtes pleines de nuages’ van Salvador Dalí, hier boven op de foto te zien, kan je bekijken in het Boijmans van Beuningen museum in Rotterdam.
‘T is een zéér schoon werk.

Groetjes,
Louise