De idioot mooie verzen van Keaton Henson

Enkele maanden geleden botste ik op een heel ordinaire dag op een wel heel ongewoon nummer. ‘You’ van Keaton Henson doet alledaagse handelingen verstenen, vingers verstarren en tranen troosteloos vallen. Het is zo’n zeldzaam nummer waarvoor je verdrietig wíl zijn. Het is een nummer dat smeekt om weemoed en schaamteloos medelijden hebben met jezelf, want ja natuurlijk mag dat af en toe. De schaduw van zijn stem valt als een duisternis over je heen, en heel even maar lijkt de wereld veel te groot en het leven veel te klein. Al deze droeve melancholie voelt net zo heerlijk omdat het herkenbaar is. Van mij moet u misschien weten dat ik de schoonheid verscholen in de eenvoud van het leven erg graag zie. Niet het streven naar een eeuwig geluk maakt gelukkig, maar het vrede nemen met iedere lelijke kronkel en knoop die de wereld in ons leven legt. Keaton Hensons muziek zou recentelijk wel eens één van de mooiste mismaakte plooien op dat pad kunnen zijn. Ik kies ervoor de plooien niet glad te strijken, maar bekijk ze graag zoals ze zijn: droef, maar wel een deel van een charmant geheel. Verdriet is niet altijd ellendig, wanneer van korte duur is het in zijn buitensporigheid vaak zelfs het mooiste wat er is. In het meest roekeloze snikken, gaat vaak de grootste hartstocht schuil.

“If you must leave
Leave as though fire burns under your feet
If you must speak
Speak every word as though it were unique
If you must die, sweetheart
Die knowing your life was my life’s best part
If you must die
Remember your life”

of

“And I’ll have a bright yellow boat
With nothing to row
With nothing to row

So make mine an ore out of luck
Here’s to you, you miserable fuck
And why did you finally leave?
Because all you think of is me
Because all you think of is me”

Belachelijk eenvoudig klinken zijn woorden, en laat dat nu net hetgene zijn waar de ware schoonheid van zijn muziek in schuilgaat. Na wat opzoekwerk bleek Henson al snel een echte alleskunner te zijn. Naast deze verstommend mooie muziek schreef hij onlangs ook een eerste dichtbundel Idiot Verse, waarin zijn mooie woorden samen met visueel ondersteunende tekeningen het blad vonden. Ik lees normaalgezien niet vaak poëzie in het Engels, omdat deze net iets te vaak liefde tot een cliché doet verslappen, maar deze man verzamelt de gebroken stukken van uw hart en bewaakt ze zorgzaam in plaats van ze tevergeefs en met goedkope lijm weer in elkaar te puzzelen. De bundel schetst een leven van tegenslag, maar koestert ook een zeer belangrijke bron van moed en onverslagenheid. Als een fietser die wegduikt in zijn kraag om zich te weren tegen de regen en de wind, maar ondanks alles toch moedig door blijft trappen, ook zo gaat Henson tekeer met woorden in een woelige storm die een harmonieus verhaal vertellen.

Na deze lofzangen aan Keaton Henson en Jotie T’ Hooft is het u waarschijnlijk al lang duidelijk dat ik helemaal voorstander ben van het af en toe troosteloos en zonder redenen een melancholisch dieptepunt bereiken,
en voor moest u het zich nog afvragen: dat is vollédig oké. Er is geen leven zonder droefenis en geen droefenis zonder het leven. Deze twee zijn zoals kamperfoelie die zich vastzet op de tak van een boom. Er is geen ontkomen aan, maar samen groeien ze wel uit tot de schoonste boom van het bos.
Graag sluit ik af met enkele gedichten uit Idiot Verse: 

Idiot verse 

Dear reader,
please read as though sleeping
I’m aware I will not be the first
to write stanzas of rhyme of my loneliness
but here is my idiot verse

no, it’s not meant to be clever or wise
it is feelings penned just as I’ve seen them
and how can the lines be affecting your soul
when you’re too busy reading between them

so I’ll write it out just as I see it
and just as it sounds in my heart
and pay no mind to those wasting their time
in confusing confusion with art

The one 

you are the one for me
make me feel young
take me on holiday
bite off my tongue

darling one, darling
there’s nothing you lack
I’ll give you the sky
or the skin off my back

you are my angel
I’ll keep you from harm
talk to me sweetly
break both my arms

my Aphrodite
you’re every breath
sing me a lullaby
love me to death

Smoke Signals 

I’m smoking a lot
and starting to doubt
if I’m breathing you in
or smoking you out

Writer’s Block 

I am empty, woe is me
void of any poetry

http://keatonhenson.com/site/home.php